Woven Light
In a design associateship at KYOTO Design Lab of Kyoto Institute of Technology, I was invited to do a design research project in which traditional industry and innovative design came together. The focus was to identify new uses for traditionally produced silk by transforming the material through the use of plastics and designing a range of conceptual products. It built on the work of Professor Teruo Kimura from the Department of Advanced Fibro-Science at KIT.
I set out studying the specific qualities of traditional silk and what was already being done to bring it into the present and future. Instead of attempting to modernize traditional products through design, I thought about how to redefine the silk as a material. By exploring juxtapositions such as suppleness and rigidity, translucence and opacity I searched for ways to innovate on a material level, rather than on a product level. Some research and experiments had already been done to make hard sheet materials or FRP (Fiber Reinforced Plastic), using plastic resin and silk instead of the usual carbon or glass fiber. Through experiments conducted in a workshop on upcycling textiles I was able to this around and use 3D printing to reinforce textiles with PLA (a bioplastic) instead. In this way the beautiful visual and tactile qualities of silk aren’t lost in resin and extra qualities are added, such as the possibility to construct products in new ways. Using PLA also ensures the outcome is a much more sustainable material. In rapid cycles of experiments and reflections, the plastic reinforcements were tested and manipulated, trying different textiles, shapes, layers etc. in order to figure out the optimal conditions for production. I then focused on three of the new characteristics I found in the reinforced textile: the possibility to bend, pleat and fold the fabric into three dimensional shapes that could hold themselves up with minimal support. The results are three prototypes for different lighting objects, one bent, one pleated and one folded, suggesting a possible product application for reinforced silk. Other smaller samples suggest more broader applications. Each prototype is made using the full width of the silk fabric, so there is no cutting waste. By using a 3D printer to print the plastic reinforcements, an essentially waste-free production is possible. Aside from structural reinforcement the 3D printed shapes also serve as visual reinforcement, their simple shapes forming intricate pattens when the objects are constructed. Other results include "embossed" textiles in which PLA yarns and silk were interwoven and thermoformed, and experiments in creating modular designs. In collaboration with KYOTO Design Lab, Kyoto Institute of Technology, Kyoto Prefectural Institute for Northern Industry, Ebara Textile, Higashitani Shoten. |
Op uitnodiging van het KYOTO Design Lab aan het Kyoto Institute of Technology (KIT) ben ik als ‘design-associate’ aan de slag gegaan met een design research project waarin traditionele industrie en innovatief ontwerp samenkwamen. De focus van het project was het transformeren van traditioneel geproduceerde zijden stoffen door toevoeging van kunststof en het daarmee ontwerpen van een serie conceptuele producten. Hiermee werd voortgebouwd op het werk van Professor Teruo Kiumura van de afdeling ‘Advanced Fibro-Science’ aan KIT.
Ik heb de specifieke eigenschappen van traditioneel zijde bestudeerd en gekeken wat er al gebeurde om dit materiaal naar het heden en de toekomst te brengen. In plaats van vervolgens de zijde producten d.m.v. design te moderniseren, heb ik nagedacht over hoe het materiaal zelf een nieuwe betekenis zou kunnen krijgen. Door uitersten op te zoeken als hard en soepel, transparant en dicht, heb ik manieren onderzocht om in de te vernieuwen op materiaal niveau, alvorens te kijken op productniveau. In eerder onderzoek waren er al experimenten gedaan met het maken van hard plaatmateriaal ‘FRP’ (Fiber Reinforced Plastic), waarbij kunststof wordt versterkt met zijden weefsels in plaats van het gebruikelijke carbon of glasvezel. Op basis van experimenten die ik deed in een workshop over het upcyclen van textiel, heb ik dit principe om kunnen draaien en ben ik de stof gaan versterken met structuren van PLA (bioplastic). Door deze omkering blijven de mooie visuele en tactiele kwaliteiten van het zijde die anders in kunsthars verdwenen behouden en krijgt het materiaal extra eigenschappen, waardoor er nieuwe productmogelijkheden ontstaan. Door het gebruik van PLA, is het uiteindelijke materiaal ook veel duurzamer. In korte cycli van experiment en reflectie, heb ik de plastic verstevigingen op de stof getest en gemanipuleerd, waarbij o.a. verschillende vormen, gelaagdheid, weefsels etc. getest zijn om de optimale manier van productie te bepalen. Vervolgens heb ik verder gewerkt op drie nieuwe bewerkingsmogelijkheden die ik vond in het met PLA versterkte textiel: de mogelijkheid om het te vouwen, plooien en buigen in driedimensionale figuren, die met minimale verstevigingen hun vorm vast konden houden. Het resultaat zijn drie prototypes voor lichtobjecten, waarvan één gevouwen, één geplooid en één gebogen, die een nieuwe toepassing voor versterkt zijde demonstreren. Andere, kleinere proefjes, suggereren bredere toepassingen. Voor elk prototype is gebruikgemaakt van de volledige breedte van de zijden stof, zodat er geen snijafval is bij de productie. Door gebruik te maken van een 3D printer om de kunststof verstevigingen te maken, kan er vrijwel zonder verspilling geproduceerd worden. Naast het geven van structurele versteviging aan de zijden stof, dienen de verstevigingen ook als visuele toevoeging. De eenvoudige basisfiguren vormen complexe patronen wanneer de producten in elkaar gezet worden. Andere resultaten zijn reliëf stoffen waarin PLA garens en zijde verweven zijn en gevacuümvormd, en experimenten met modulaire designs. In samenwerking met KYOTO Design Lab, Kyoto Institute of Technology, Kyoto Prefectural Institute for Northern Industry, Ebara Textile, Higashitani Shoten. |